Ημερολόγια Εφημερίας ‘Η Αρχή’
«Οι δύο θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας: Αγάπη και Δουλειά»
Sigmund Freud
Η εφημερία στην Ελλάδα είναι παράξενο πράγμα.
Γενικά ως εφημερία ορίζετε η βάρδια του ιατρού στο εκάστοτε νοσηλευτικό ίδρυμα, νοσοκομείο, κέντρο υγείας, περιφερικό ιατρείο, η οποία διαρκεί 24 ώρες ή σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις 12 ώρες.
Η εφημερία είναι εμπειρία.
Η εφημερία είναι παράλογη εμπειρία.
Αρχικά, είναι παράλογο να ζητάς από κάποιον να εργάζεται για 24 συνεχόμενες ώρες, περιμένοντας μάλιστα αυτός να έχει την ίδια απόδοση ειδικά τις τελευταίες δύσκολες ώρες. Αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο στην ποιότητα της εργασίας που προσφέρεις και αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για φροντίδα υγείας, στην υγεία των ασθενών.
Η εφημερία όμως μπορεί να αποτελέσει έμπνευση.
Σε μια εφημερία, έρχεσαι αντιμέτωπος με περιστατικά όχι μόνο ιατρικής φύσης, κάτι λογικό, αφού συναναστρέφεσαι με ανθρώπους σε ακραίες καταστάσεις. Και μέσα από αυτό το συνονθύλευμα καταστάσεων, μπορεί κανείς να διακρίνει ψίχουλα εμπειριών και ιστορίες που αξίζει να καταγραφούν, και οι οποίες εμπεριέχουν σκηνές αντάξιες λογοτεχνίας ή κάποιας ταινίας.
Αυτή η σειρά δημοσιεύσεων έχει σκοπό να καταγράψει περιστατικά που συνέβησαν σε εφημερίες δικές μου ή κάποιων συναδέλφων, προσπαθώντας πρώτον να εξιστορήσει τα γεγονότα και να τα απαθανατίσει σε μια κατάσταση όπου η μνήμη δεν θα μπορεί να τα παραβλέψει, και δεύτερον να εκτονώσει το θυμό και τη συσσωρευμένη ψυχική ένταση που απορρέει από την 24ωρη εργασία και την συναναστροφή με το επείγον.
Προφανώς, ονόματα και ημερομηνίες δεν αναφέρονται λόγω του ιατρικού απορρήτου.
Γιατί ίσως τελικά η τέχνη να μιμείται τη ζωή…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου